1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
☆☆☆
Ang Himaya sang Dios kag ang Kadungganan sang Tawo
1 O GINOO, Ginoo namon, ang imo pagkahalangdon makita sa bug-os nga kalibutan! Ang imo himaya nagalambot tubtob sa ibabaw sang kalangitan:2 Ginakanta ini sang mga lapsag kag mga kabataan. Nagpatindog ka sing pamakod batok sa imo mga kaaway, sa pagtapna sang imo mga kontra kag mga kasumpong.
3 Kon magtangla ako sa langit, nga imo ginhimo, sa bulan kag mga kabituonan, nga imo ginbutang sa ilakaugalingon nga duog,
4 Ano gid bala ang tawo nga imo sia dumdoman, ang ahaw nga tawo nga imo sia sapakon?
5 Pero ginhimo mo sia nga kubos-kubos lamang sa imo, ginkoronahan mo sia sing himaya kag kadungganan.
6 Ginpagahom mo sia sa tanan nga imo gintuga, ginpadumala mo sia sa tanan nga mga butang:
7 sa mga karnero kag mga baka, kag sa talunon nga mga sapat,
8 sa mga pispis kag mga isda, kag sa tanan nga mga tinuga sa kadagatan.
9 O GINOO, Ginoo namon, ang imo pagkahalangdon makita sa bug-os nga kalibutan!
No comments:
Post a Comment