Balasahon Subong nga Adlaw
(Sabado, March 3, 2018)
Nahauna nga Balasahon:
Miqueas 7:14-15, 18-20
Magmanugbantay ka sa imo mga tawo, O GINOO, ang mga tawo nga imo ginpili. Nagakabuhi sila nga silahanon lamang sa desierto nga ginalibutan sang maayo nga duta. Tugoti sila sa pagkadto kag maghalab sa matambok nga halalban sang Basan kag Galaad, subong sang ila ginhimo sang una nga mga panahon. Maghimo ka sing mga milagro para sa amon, O GINOO, subong sang imo ginhimo sadtong mga adlaw sang imo pagpagwa sa amon gikan sa Egipto. O GINOO, wala sing iban nga dios nga kaangay sa imo. Ginpatawad mo ang mga sala sang imo nabilin nga mga tawo. Wala ka nagakaakig sing dayon, kundi nagapakita ka sang imo malig-on nga paghigugma. Magamaluloy-on ka sa amon liwat. Pagatasakon mo ang amon mga sala, kag itagbong ini sa kadadalman sang dagat. Magapakita ka sang imo katutom kag malig-on nga paghigugma sa imo mga tawo nga Israelinhon nga mga kaliwat ni Abraham suno sa imo ginsumpa sa amon mga katigulangan sadtong una nga panahon.”
Salmo sa Pagsabat:
Mga Salmo 103:1-2, 3-4, 9-10, 11-12
Dayawa ang GINOO, O kalag ko! Dayawa ang iya balaan nga ngalan, bug-os ko nga tagipusoon! Dayawa ang GINOO, O kalag ko, kag indi pagkalimti kon daw ano ang iya kaayo. Ginapatawad niya ang tanan ko nga mga sala kag ginaayo niya ang tanan ko nga mga balatian; ginaluwas niya ako sa lulobngan kag ginalikupan niya ako sang gugma kag kaluoy; Wala sia nagasabdong sing dalayon; ang iya pagpangakig wala nagapadayon. Ang iya silot kulang pa sang nagakabagay sa aton, ukon nagabalos sa aton tungod sang aton mga sala kag kasaypanan. Subong sang kataas sang langit sa ibabaw sang duta, amo man kadaku ang iya paghigugma sa mga nagatahod sa iya. Subong sang kalayo sang sidlangan sa nakatundan, amo man kalayo ang iya pagpahilayo sang aton mga sala sa aton.
Bersikulo Antes ang Ebanghelyo:
Lucas 15:18
Mapauli ako kag magasiling sa akon amay, “Tay, nakasala ako batok sa Dios kag batok sa imo.
Ebanghelyo Subong nga Adlaw:
Lucas 15:1-3, 11-32
Sang isa ka tion madamo nga mga manugsokot sang buhis kag mga makasasala ang nagpalapit sa pagpamati kay Jesus. Ang mga Fariseo kag ang mga manunodlo sang Kasugoan nagkulomuron, “Ini nga tawo nagabaton sang mga makasasala kag nagakaon pa gani upod sa ila.” Gani si Jesus naghambal sa ila sining palaanggiran: Dayon nagsiling pa gid si Jesus, “May isa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki. Ang manghod nagsiling sa iya amay, ‘Tay, ihatag na sa akon ang palanublion nga naigo sa akon.’ Gani ginpartida sang amay sa duha niya ka anak ang iya pagkabutang. Sa tapos ang pila ka adlaw ginbaligya sang manghod ang iya bahin sang pagkabutang kag naglakat nga dala niya ang kuwarta. Nagkadto sia sa malayo nga duog, sa diin gin-uyangan niya ang iya kuwarta sa patuyang nga pangabuhi. Gin-urot niya gasto ang tanan niya nga kuwarta. Dayon nag-abot ang tama nga tiggulotom sa sadto nga duta kag nagpiot ang iya pangabuhi. Gani nagpamugon sia sa isa sang mga pumoluyo sa sadtong duta, nga nagpadala sa iya sa uma sa pagsagod sang mga baboy. Buot niya kuntani nga sudlan ang iya tiyan sang bahog sang baboy, pero wala sing may naghatag sini sa iya. Sang ulihi nakatalupangod sia sang iya kahimtangan kag nagsiling, ‘Ang tanan nga mga mamumogon sang akon amay may pagkaon nga nagasulobra lang, kag ako iya daw mapatay na sa kagutom.
Mapauli ako kag magasiling sa akon amay, “Tay, nakasala ako batok sa Dios kag batok sa imo. Indi na ako takos nga pagatawgon pa nga imo anak. Kabiga ako nga isa sang imo mga mamumogon.” ’ Gani nagpauli sia sa iya amay. “Malayo pa sia sa ila balay sang makita sia sang iya amay. Ang tagipusoon sang iya amay napun-an gid sing kaluoy, gani dumalagan sia kag ginhakos ang iya anak kag ginhalukan. ‘Tay,’ siling sang anak, ‘Nakasala ako batok sa Dios kag batok sa imo. Indi na ako takos nga pagatawgon pa nga imo anak.’ Pero ang iya amay nagtawag sang iya mga suloguon, ‘Dali kamo, dalha ninyo diri ang labing malahalon gid nga bayu kag ipasuksok sa iya. Suksoki sang singsing ang iya tudlo kag sang sapatos ang iya mga tiil. Dayon kuhaa ninyo ang pinatambok nga tinday sang baka kag ihawa ini, kay mahiwat kita sing punsyon kag magkinasadya! Kay ining akon anak napatay, pero karon nabuhi; nadula sia, pero karon nakita na.’ Kag nagsugod sila sa pagkinasadya. “Sa pihak nga bahin, ang anak nga magulang yadto sa uma. Sang nagapauli sia kag nagahinampot na sa balay, nabatian niya ang tinukar kag sinaot. Gintawag niya ang isa sang mga suloguon kag ginpamangkot, ‘May ano diri?’ Ang suloguon nagsabat, ‘Ang imo utod nagpauli kag si tatay mo nagpaihaw sang pinatambok nga tinday sang baka, kay nakapauli sia nga wala man maano.’ Naakig gid ang magulang kag indi sia magsulod sa balay. Gani ang iya amay naggwa kag nag-uloulo sa iya nga magsulod. Ginsingganan niya ang iya amay, ‘Abi kon sa imo man lugar, tan-awa bala, sa sulod sining mga tinuig nagpangabudlay ako nga daw suloguon mo kag bisan kaisa lang wala gid ako maglapas sang imo sugo. Ano ang ginhatag mo sa akon? Wala mo gani ako mahatagi bisan tinday lang sang kanding agod magkasadya ako upod sa akon mga abyan! Pero ining anak mo nag-uyang sang imo pagkabutang upod sa mahigko nga mga babayi, kag sang pagpauli niya gin-ihaw mo ang pinatambok nga tinday sang baka para sa iya.’ ‘Anak ko,’ ang sabat sang amay, ‘ikaw imo yari man pirme sa balay kag ang tanan nga akon imo. Pero dapat kita maghiwat sing punsyon kag magkalipay, kay ang imo utod napatay, pero karon nabuhi; nadula sia, pero karon nakita na.’ ”
". . . ako iya daw mapatay na sa kagutom." (15:17) |
No comments:
Post a Comment