1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
☆☆☆
Pangamuyo agod Buligan
1 Luwasa ako, O GINOO! Wala na sing nabilin nga maayo nga mga tawo, kag wala na sing masaligan nga mga tawo.2 Ang tanan nga mga tawo nagabinutigay, kag nagalimbong sa isa kag isa paagi sa pagdayawdayaw.
3 Pahipusa, O GINOO, ang maayo magdayawdayaw nga mga dila, kag pagkiputa ang mga nagapahambog nga mga baba!
4 Nagasiling sila, “Pagusto kami kon ano ang amon ihambal, kag wala sing makapauntat sa amon. Sin-o bala ang makatudlo sa amon kon ano ang amon ihambal?”
5 Nagasiling ang GINOO, “Pero karon magakari ako, kay ang mga imol ginapigos, kag ang mga ginahingabot nagaugayong sa kasakit. Hatagan ko sila sing kalig-onan nga ila ginahandom!”
6 Masaligan ang mga saad sang GINOO, kaangay sila sang pilak nga wala simbog nga gintunaw sing makapito sa horno.
7 Ang malaut nga mga tawo nagalibot sa amon, kag ang tanan nagadayaw sang malaut.
8 Bantayi kami sa gihapon nga indi maano, O Ginoo, kag tipigi kami sa sini nga mga tawo.
No comments:
Post a Comment